Zwangerschap

Zwangerschap… iedereen heeft er wel direct of indirect mee te maken (gehad). Iets heel natuurlijks wat voor sommigen onverwachts komt, voor anderen gepland en voor weer anderen met heel veel moeite, pijn, verdriet, de medische molen of misschien tot hun grote verdriet helemaal niet.

Zelf heb ik het drie keer meegemaakt en ik ben gezegend met twee geweldige dochters en een geweldige zoon. De omstandigheden waren niet altijd de beste omstandigheden maar ik zou ze voor geen goud willen missen.

Tegenwoordig heeft iedereen wel zijn of haar mening erover. Mensen krijgen te pas en te onpas vragen en opmerkingen erover en sommige vragen of opmerkingen zijn ronduit onbeschoft te noemen.

Zo komen er vaak vragen als: wanneer beginnen jullie aan kinderen? Het wordt wel tijd he? Wanneer komt de tweede? Huh, een derde? Zou je dat nou wel doen?

Het ligt vooral aan de manier van vragen maar sommige vragen kwetsen mensen enorm. Zo zijn er de mensen die moeite hebben zwanger te worden of waarbij het helaas niet lukt om zwanger te worden. En deze mensen willen niet allemaal hun problemen en verdriet delen maar krijgen vanuit de omgeving dan wel allerlei vragen erover. De vraagstellers weten niet hoeveel pijn hun goed bedoelde of nieuwsgierige vraag dan doet. Echt voorkomen dat dit soort dingen gebeuren kun je niet, maar misschien kunnen we wel met zijn allen opletten hoe we onze vragen stellen? Of ze gewoon niet stellen?

Het komt ook vaak genoeg voor dat een zwangerschap niet gepland is. Hiervoor zijn verschillende oorzaken. Niet iedereen let om welke reden dan ook even goed op, soms is de anticonceptie niet goed waardoor logischerwijze gedacht wordt dat er geen kans op zwangerschap is en er zijn helaas ook situaties waarin de vrouw vrijwel nergens invloed op heeft. Een deel van deze zwangerschappen wordt afgebroken waarvoor ook weer veel uiteenlopende redenen kunnen zijn. Wat de reden ook is dat iemand ongepland zwanger geworden is en welke keuze daarna ook gemaakt wordt, laten we ook hierin rekening met elkaar houden en elkaar respecteren. Ga niet tegen iemand die besloten heeft voor het kindje te kiezen zeggen dat abortus beter was geweest, ga geen paniek zaaien, biedt liever je hulp aan en hou anders afstand van diegene want velen hebben het al moeilijk genoeg met de veranderingen die eraan komen en krijgen emotioneel gezien al een hoop voor hun kiezen.

Sowieso krijgen iedere zwangere en haar omgeving al een hoop dingen die veranderen op hun bordje. Emotioneel, lichamelijk, hormonaal, financieel komen er veranderingen, de rollen van zowel de zwangere als haar omgeving veranderen. Zo heten ze ineens papa, mama, opa, oma, tante, oom, etc. Sommige vrouwen gedragen zich heel anders als ze een kind hebben, hebben wat extra kilo’s, voelen zich niet meer prettig in hun eigen lichaam, er verandert zo ontzettend veel en voor elke persoon kan dit zich op andere wijze uiten. Ff stappen met vrienden zit er niet meer in, lange werkdagen maken lukt niet meer, contracten worden niet verlengd, noem maar op. Je moet eigenlijk weer helemaal opnieuw je plekje zien te vinden in je gezin, je familie, je omgeving, je vriendengroep, op je werk. Dat kan best even duren want het is niet niks.

Zwangere en net bevallen vrouwen zijn al zo onzeker. En vaak worden ze door de omgeving, de professionals, tijdschriften, media etc. nog onzekerder gemaakt. Ikzelf geef altijd het advies dat ze hun gezonde verstand moeten gebruiken en op hun gevoel moeten vertrouwen. Want sommige goedbedoelde adviezen maken de onzekerheid alleen maar groter. Geef ze een veilig plekje waar ze heen kunnen met hun onzekerheden en angsten, vertel ze zo vaak je kunt hoe goed ze het doen. Als je advies geeft, wees dan duidelijk dat het in jouw geval geholpen heeft maar dat het niet wil zeggen dat het bij hun ook helpt. Motiveer en stimuleer ze om hun eigen weg te vinden. Vertel ze dat het niet nodig is om perfect te zijn, dat sommige dingen echt wel een dagje kunnen wachten. Help ze hun grenzen te bepalen en vast te houden. Respecteer hun keuzes, dender niet zomaar hun huis, hun kraamkamer of de babykamer binnen, vraag eerst of ze dat wel op prijs stellen.

Wat mij de laatste jaren steeds meer opvalt is dat veel mensen een zwangerschap en wat het met het lichaam van een vrouw kan doen onderschatten. En daarbij heb ik het dan vooral over mensen die de zwangere niet of nauwelijks kennen. Even opstaan in het openbaar vervoer voor een zwangere vrouw gebeurd erg weinig, aanbieden haar met iets te helpen bijvoorbeeld boodschappen helpen dragen ook al niet. De reden daarvoor is iets waar we alleen maar naar kunnen raden. Misschien zijn mensen zo bezig met hun eigen dingen dat ze het niet in de gaten hebben of denken ze dat een ander wel even een handje helpt. Het is hun verantwoordelijkheid niet. Kan allemaal maar lieve mensen, ons landje zou er zo bij gebaat zijn als we er meer voor elkaar zijn. Samen een mooie, liefdevolle, tolerante, gelukkige omgeving creëren waar wij, onze kinderen, onze kleinkinderen en degenen die erna komen van kunnen genieten.

En laten we eerlijk wezen, ieder van ons heeft weleens gedachtes die niet zo aardig zijn. Ook ik betrap mezelf er weleens op. He? Is die en die zwanger? Hoe dan? Van wie dan? Ze hebben toch al … kinderen? Waar gaan ze dat van betalen? Maar wat ik, wat wij denken doet er helemaal niet toe. Het enige wat echt belangrijk is dat is dat zo’n kindje gezond op de wereld komt, dat het geliefd is en goed verzorgd wordt. Of dat nou door ouders met veel of weinig geld gedaan wordt is helemaal niet van belang. En is een kindje onverhoopt niet gezond, doe dan je best om de ouders waar je kunt te helpen. Dit kan al veel verschil maken.